Klein onderhoud

Na het weekendje Veerse Meer was er enig kluswerk. De uitrusting van B3 heeft wat aanpassingen en/of verbeteringen nodig.

1 – De grootschoot met het overlooptouw over het middendoft is onhandig en ronduit hinderlijk.
Een bemanning vind erdoor geen vrije ruimte en is beperkt in beweging van achter naar voor.
Erger nog, als solo zeiler is het overlooptouw een flinke hindernis als die snel van de stuurpost naar voren moet klauteren en terug. Bij het roeien met opgetuigd zeil (ook als dat is opgetrokken met de kraanlijn) is datzelfde touw hinderlijk.
Het overlooptouw is nu vervangen door een enkel aanhechtingspunt midden de zwaardkast.
2 – Als enige aanleggen aan een ponton of steiger en de aflandige windkant kunnen kiezen is een voorrecht dat ik als beschut-water-zeiler goed ken.
Tè goed want in het eerste beste echte haventje bestaat die luxe niet en B3 was er niet voldoende klaar voor; Ze mist aanhechtingspunten voor meertouw en fenders. (zie onder)
3- De mastkraag onderaan de mastvoet is overbemeten (mogelijk onnodig) en breekt de giek- of mastklauw bij een verkeerde of onverwachte handeling gedurende het op- en aftuigen.
Yep, in Den Helder brak ik de gaffelklauw en in Veere ging de giekklauw ter ziele.
Toegegeven, in de twee situaties was het helemaal mijn fout maar zonder die mastkraag was er geen averij geweest.
Het kraagje heb ik verwijderd, ervaring zal uitwijzen of er iets in de plaats moet komen.
4 – De roeiriemen waren net iets te dik in diameter. Het zijn van oorsprong twee van de vier exemplaren die ik 25 jaar geleden maakte voor Bertha 1. En die nooit gebruikt werden.
Recent haalde ik ze van onder het stof en gaf ze een flinke vemagerings-kuur aan de helft kant roeiblad.
U voelt het komen; Daarbij stomweg vergeten of de kant handgreep wel past in de roeidol !
Diepe zucht en opnieuw schaven, schuren, lakken, schuren enzovoort.
5 – Het kantelroer mist een ophaallijn.
Jawel het houten roerblad drijft omhoog met het neerhaal-lijntje los maar een ophaallijntje is gewoon handig al was het maar tijdens het in- en uit het water halen van de boot.

Hier onder wat foto’s van de wegers dienstig om lijnen aan vast te maken.
Gebogen gelamineerde eiken latjes op blokjes.
Ze zien er voor de hand liggend uit maar waren in de praktijk bijzonder tijdrovend om te maken … zoals altijd.

Waterlijn oké

Zijn er aan zee dagen met volkomen windstilte?
Jazeker maar zelden, en ik begin te vermoeden dat ik daar zelf de oorzaak van ben.
Veel kans dat als ik met een nieuw speeltje bij de waterkant opduik dat de wind gaat liggen. Maar zie, U stelt samen met me vast dat op de rimpelloze plas de waterlijn op de nieuwe boot goed geslaagd is, aan die gunst hebben de weergoden niet gedacht!

Hoe ze zich gedraagt onder zeil is na het korte tochtje moeilijk in te schatten, maar het 10m² zeil geeft de notendop een flinke duw als er even een zuchtje wind in blaast. Daarover bij een andere gelegenheid meer.
De boot voelt behoorlijk stabiel als je er in rond beweegt, uiteraard niet zo stabiel als een klein jachtje maar wiebelig is ze niet, onder tuig is ze volkomen bedaard.
Jep ik heb er even mee geroeid en welja, zoals te verwachten zijn de eerste paar halen met de riemen de zwaarste, daarna is het ritme en koers houden zonder veel inspanning (jaja ik weet, er was geen wind noch golfslag).

Zo, de echte test voor een volgende gelegenheid dus

Nieuw zeil voor de Cat

Het was even wachten maar kijk het zeil is er.
Een perfect afgewerkt zeiltje van de zeilmakerij Wittevrongel. Ik kon begrijpelijk niet wachten om ze “provisoir” op te tuigen -kwestie van zien of ik én de zeilmaker het plan goed hebben bekeken- maar de sterren stonden in één lijn en alles klopt.

Nu zou een geoefend oog kunnen opmerken dat het onderlijk te kort is; Dat is het niet, de giek is wat te lang. Een voorzorg die ik neem nadat ik één keer een nieuw zeil kreeg dat te lang was. Daar is niets meer aan te verhelpen (ging over een exotische aluminium geëxtrudeerde giek indertijd) en sedertdien maak ik uit voorzorg alle rondhoutjes iets langer.
In geval van deze giek is het er over en moet het afgekort worden. Klein bier vergeleken met er een stuk aan breien.

Over breien gesproken, de mast van dit onverstaagd gaffeltuigje draagt een hoeveelheid van lijntjes die mijn (bermuda-tuig-) hers zwaar belasten zoals ook kantklossen dat zou doen.
Het staren naar de lijntjes in de masttop omhoog in de zon maakt me bovendien nog eens optuigblind. Niet mopperen, een zonnebril Mijnheer.

Ziezo, deze voorlopige optuig-sessie is afgerond, alles past. Nu nog een keer opzoeken hoe het snel en doelmatig kan.
Daarom maar de foto’s van onze Ko-boot opzoeken, die Hollandse boot zat vol met vernuft. Afkijken lijkt me gepast.

Niet te voorzien wanneer ik deze Cat op het water zal kunnen presenteren maar het zal weldra én goed zijn.