Ja deze titel zag je al eerder hier en de deelname aan dit mooie evenement in Veere Nederland nam ik ook dit jaar weer deel met veel plezier.
De Catboot waarmee we deelnamen was ons (net als vorig jaar) vrijgevig ter beschikking gesteld door Theo N.
Theo heeft er drie; Hij voer met zijn zoon de Novatus, zijn kleinzonen met de Pleione en wij (zeilmaat Frans, verrassingsgast George en mezelf) met de Mermaid of Scelveringe.
(zie in een vorige post voor de beschrijving van de bootjes)
De vierde Catboot was de Krüml van Rasmus B.
Op vrijdag 18 juli was er de aanbrengtocht vanuit Zierikzee over de Oosterschelde naar Veere. Na de Zeelandbrug begint een wedstrijd, althans voor het grootste deel van de deelnemende schepen.
Voor meer detail hierover klik deze link
Wij, de vier Catboten, waren reeds in Veere en het plan was om ze tegemoet te varen en als vloot terug te keren naar de Rede in Veere.
Vanwege haast windstilte én een stremming bij de Zandkreeksluis kwam van dat plan niets in huis.
Niet getreurd, de vrijgekomen tijd hebben we besteed met terrasbezoek en het heen en weer varen met catboten van de ene naar de andere haven… En het herstellen van een buitenboordmotor.
Iets later in de vooravond viel ons een première te beurt door de enige die zoiets bedenkt; Rasmus met een eigen biervat aan boord!
De verwachtte matige wind (3 à 4 Bft) Oost-zuidoost was op de afspraak zaterdagochtend. De startlijn traditioneel voor de Rede van Veere zou deze keer niet overschreden worden richting Noordwest (genaamd Vrouwenpolder) maar naar Zuidoost (genaamd Arnemuiden).
De heersende wind was optimaal voor onze bootjes en het zeilen was navenant.
Het zoeken naar de juiste boeien op de voorgeschreven wedstrijdbaan is zelfs voor ons vreemd aan dit water geen uitdaging omdat er een flink deel van de vloot voor je uit vaart en je ze als een sliert mieren op hun pad kan volgen.
De duidelijkheid van die sliert verminderd aanzienlijk naarmate de wedstrijd vordert, op een gegeven moment vaart de hele zwik alle kanten uit en is er van volgen geen sprake meer. Waar nu heen? en dikke pret aan boord weet-U-wel.
Gedurende de tweede ronde nam de wind toe en ons tuig van 18m² deed de boot bij ruime wind een paar keer haast uit het roer lopen. Dat is uiteraard te corrigeren maar in een wedstrijd wijk je niet graag van koers af, afin weer dikke pret uiteraard.
We hebben de laatste boei (VM 87) van het laatste rak gemist door blindelings een platbodem te volgen die waarschijnlijk ook dwaalde.
Als ik nu achteraf kijk op onze opgenomen GPX route waren we beter af geweest om VM 87 te vinden én te ronden maar oké dat is achteraf hè.
We eindigden als derde in onze klasse. En besloten -net zoals Theo onze huis-bootbaas- meteen naar de jachthaven Arne Oostwatering terug te zeilen.
Echter bij het aftuigen voor de havenmond bleef ons tuig haperen net boven halverwege de mast en wilde de buitenboord niet volledig in het water, driewerf dikke pret weeral en nadat Frans afgemat op het voordek neerzeeg namen we een laatste overstag en voeren we op half zeil en half motor naar de aanlegsteiger in de jachthaven… Waar het hardnekkige tuig deksels met enige snokjes aan de lijn vredig neerdaalde.
Gelukwensen aan Rasmus voor de eerste plaats, respect voor Noah en broer om deel te nemen met de Pleione en dank aan Theo voor de vrijgevigheid en de “Stichting behoud Hoogaars” voor het geslaagde evenement.
