De Nederlandse Catboot club (NCC) hield zijn jaarlijkse reünie deze keer in Aalsmeer op de Westeinder plassen.
Goed weer, aangenaam gezelschap, groot genoeg meertje en vooral prettig om door andere Catboten omringd te zijn op het water.
Ongewoon -voor mij althans- was dat de haven geen helling heeft, nog gekker aan de Westeinder plassen is er geen enkele helling om bootjes te water te laten. Maar goed dan maar met de kraan en speciaal om B3 in hangbanden te zien hangen.
Vrijdag, zaterdag en zondag waren de zeildagen. Enkel op zaterdag stond er een pittig windje, net genoeg om de ondermaatse harpsluiting waarmee het grootschoot ratelblok vast zat op de boot te laten falen. Over de zwakste schakel in een ketting gesproken; Maar die was na het terug varen naar de haven snel vervangen… Met dank aan dekselse Rasmus die er wel tien reserve aan boord had in alle maten en vormen.
Vanwege het comfort hebben we daarna het zeil gereefd, iets wat ik zelden heb gedaan of heb moeten doen. Vreemd is het, zeilen met een gereefd zeil, voortdurend is er het gevoel om nu het rif er maar uit te halen want de boot vaart haast kaarsrecht. Doch de overslaande golftoppen vertellen iets anders en de gedachte dat er straks voordewinds moet worden terug gevaren dempt de neiging om het rif er uit te halen.
Voor zondagochtend had ik de vrienden gevraagd om wat foto’s te maken van B3 zeilende. Paul Gartside, de ontwerper van het bootje, had me gevraagd om hem wat “actiefotos” te bezorgen ter stoffering van zijn aanstaande boek.
Dat was niets teveel gevraagd, heerlijk, gedurende een half uur werden we omsingeld en beschoten door camera’s.
Alvast dank voor jullie gulle en spontane inzet Catbootvrienden.
De resultaten van de fotoshoot zijn onderwerp voor een volgende post.
Dank aan Regina en Kees voor de vlekkeloze organisatie, de Watersportvereniging Aalsmeer voor de ondersteuning en de Catbootvrienden voor hun overmaatse vrijgevigheid en empathie.