Author: R. De Gruyter

Zijn er aan zee dagen met volkomen windstilte?
Jazeker maar zelden, en ik begin te vermoeden dat ik daar zelf de oorzaak van ben.
Veel kans dat als ik met een nieuw speeltje bij de waterkant opduik dat de wind gaat liggen. Maar zie, U stelt samen met me vast dat op de rimpelloze plas de waterlijn op de nieuwe boot goed geslaagd is, aan die gunst hebben de weergoden niet gedacht!

Hoe ze zich gedraagt onder zeil is na het korte tochtje moeilijk in te schatten, maar het 10m² zeil geeft de notendop een flinke duw als er even een zuchtje wind in blaast. Daarover bij een andere gelegenheid meer.
De boot voelt behoorlijk stabiel als je er in rond beweegt, uiteraard niet zo stabiel als een klein jachtje maar wiebelig is ze niet, onder tuig is ze volkomen bedaard.
Jep ik heb er even mee geroeid en welja, zoals te verwachten zijn de eerste paar halen met de riemen de zwaarste, daarna is het ritme en koers houden zonder veel inspanning (jaja ik weet, er was geen wind noch golfslag).

Zo, de echte test voor een volgende gelegenheid dus

Het was even wachten maar kijk het zeil is er.
Een perfect afgewerkt zeiltje van de zeilmakerij Wittevrongel. Ik kon begrijpelijk niet wachten om ze “provisoir” op te tuigen -kwestie van zien of ik én de zeilmaker het plan goed hebben bekeken- maar de sterren stonden in één lijn en alles klopt.

Nu zou een geoefend oog kunnen opmerken dat het onderlijk te kort is; Dat is het niet, de giek is wat te lang. Een voorzorg die ik neem nadat ik één keer een nieuw zeil kreeg dat te lang was. Daar is niets meer aan te verhelpen (ging over een exotische aluminium geëxtrudeerde giek indertijd) en sedertdien maak ik uit voorzorg alle rondhoutjes iets langer.
In geval van deze giek is het er over en moet het afgekort worden. Klein bier vergeleken met er een stuk aan breien.

Over breien gesproken, de mast van dit onverstaagd gaffeltuigje draagt een hoeveelheid van lijntjes die mijn (bermuda-tuig-) hers zwaar belasten zoals ook kantklossen dat zou doen.
Het staren naar de lijntjes in de masttop omhoog in de zon maakt me bovendien nog eens optuigblind. Niet mopperen, een zonnebril Mijnheer.

Ziezo, deze voorlopige optuig-sessie is afgerond, alles past. Nu nog een keer opzoeken hoe het snel en doelmatig kan.
Daarom maar de foto’s van onze Ko-boot opzoeken, die Hollandse boot zat vol met vernuft. Afkijken lijkt me gepast.

Niet te voorzien wanneer ik deze Cat op het water zal kunnen presenteren maar het zal weldra én goed zijn.