Category: berthas blog

Posted on

Essais de chavirage avec le Crisis Cat

Klinkt toch beter als “kapseis oefening met de Crisis Cat”?
Maar dat was het wel. De oefening was er om precies uit te zoeken hoe deze nagelnieuwe boot zich gedraagt als hij omslaat. Waarvoor uitvoerig dank aan mijn maten die het hebben uitgevoerd.
Hieronder wat foto’s van het evenement:

  • De boot blijft hoog op zijn kant drijven (*1)
  • Het tuig blijft op het watervlak drijven (Zou de holle mast er voor iets tussen zitten?); De boot gaat niet 180° overkop.
  • De boot komt redelijk moeiteloos overeind met de druk van een bemanning die op het zwaard staat (*2)
  • Met volgelopen romp is terug aan boord komen over het zijboord goed haalbaar. In die zin dat de boot overeind stabiel genoeg blijft.
  • De eenvoudige stijgbeugel over de spiegel mag niet uit het center staan om bruikbaar te zijn (*3)
  • Voor de oplettende kijker: Ja het voorlijk is slordig gemarld. Volgende keer beter.

Wat toelichting bij de voetnoten:
(*1) De boot blijft hoog op zijn kant drijven.
Was te verwachten vanwege de drijfkasten. Die waren na afloop wel niet droog, aanvaardbaar maar nog uit te zoeken waar ze “lekken”.
(*2) De boot komt moeiteloos overeind met een bemanning die op het zwaard staat.
De proef was in ondiep water en de bemanning kon het zwaard moeiteloos vastgrijpen. Mogelijk te herdoen in diep water. Ik verwacht geen probleem maar een houvast in het zwaard (of een ruw oppervlak) zou te overwegen zijn.
(*3) Eenvoudige stijgbeugel over de spiegel mag niet uit het center staan.
Die trekt de boot uit evenwicht, eenvoudig op te lossen maar toch te herzien.

Nog gezeild bij de gelegenheid?
Jazeker en de boot vaart heerlijk; althans voor de liefhebber van comfortabel zeilen.
Mijn zeilmaten op het water met de sportboot vonden ze bovendien goed vooruit gaan. Ik aan het roer had geen werk en had dat niet door.

Jawel deze steekt naar de kroon van Bertha één (en twéé) voor wat comfort betreft.
Maar ach het is betrekkelijk en een vergelijk vraagt wat duiding.
Meer daarover in een volgende mijmering

Posted on

Minisail 9000

Lang verhaal kort:

“Op een gegeven moment -nu bijna 10 jaar geleden- was ik toe aan een houten wedstrijdbootje.
Gezien ik me destijds geheel had ondergedompeld in de historiek-, het varen met- en bevriend werd met een kleine kring U.K. veteranen van de Minisail werd het een replica van de eerste Minisail die commercieel verdeeld werd door Richmond Marine… Als zelfbouw pakket welteverstaan; Het was gebruikelijk in de 60 en 70er jaren dat je je boot zelf in mekaar timmerde.
Echte plannen waren er niet -althans bij mijn weten (en tot op heden) nooit gepubliceerd- en ik maakte er één na met een ouwe originele boot in de werkplaats als leidraad. (En een kopie van de bouwhandleiding uit 1968, dat was tevens inzichtelijk om te hebben tijdens de bouw).“

Het bootje ging in 2013 voor het eerst te water op een plas nabij Cambridge U.K. Het was toen de eerste Minisail die gebouwd werd in (pakweg) 40 jaar en de klasse associatie kende haar nummer 9000 toe.
Daarna is ze enkele jaren een bekende verschijning geweest bij clubwedstrijdjes.

Ian Proctor -de ontwerper- moest wellicht met zijn tijd mee en heeft voor de Minisail klasse jaren na de lancering geregeld nieuwe varianten getekend, een zevental.
Op één na (de Minisail Meson) bleef de radicale “Sprite M1” zijn beste ontwerp.
Althans volgens mij.

Lang verhaal kort was beloofd, maar alvast dit:
MS9000 is te koop (€2.150)

MS 9000 in actie

Posted on

Oostende Voor Anker 2022

touwtapijt, dank je Frans!

Van donderdag tot en met zondag stond Bertha(2) op Oostende Voor Anker.
Het vierdaagse gebeuren is een jaarlijks publieks-evenement dat aan de waterrand van mijn kuststad plaats vindt.
Het is tegelijk een circus, een markt, een open botendag, muziekfeest, erfgoeddag en nog meer te benoemen vermakelijkheden die er onder de vlag van de treffende benaming “Oostende Voor Anker” een onderkomen vinden.

Voor mij was het een eerste keer als deelnemer en Bertha was er als deelnemende boot.
Die stond op de wal omdat een 14 voet sloepje volledig zou verdwijnen in het havendok tussen de grote boten . Grappig en voor de anekdote: Belem de Franse driemaster was boot nr 18 en Bertha nr 19, de grootste en kleinste in één alinea. (Voorwaar en hetzij, de deelnemende boten waren alfabetisch genummerd)
Op de wal waar letterlijk duizenden mensen voorbij kuierden gedurende de vier dagen was het een genoegen om mee te maken hoe de boot bij zowat iedereen een instemmende glimlach opwekte.
De glimlach viel uiteraard niet iedereen ten deel want als er gedurende vier dagen duizenden mensen op een zomers weekend naar Oostende komen flaneren op de haven loopt het grootste deel om de boot heen omdat ie voor hun in de weg staat.

Veel, heel veel en bij navraag niet zeilende mensen gaven blijk van instemming bij het zien van de boot. Het object spreekt aan.

Dat onder de niet-zeilers veel meubelmakers met me in gesprek kwamen met de duim omhoog had ik niet verwacht.
Mijn bewondering voor de meubelmakers is wederkerig.

Posted on

Berthas op tournee

Met het wereldwijde ongemak nu voorlopig ter zijde zijn er weer wat evenementen die zullen plaatsvinden.
Aan drie daarvan is mijn deelname bevestigd:

Oostende Voor Anker – 19 tot 22 mei – Oostende
Nederlands HoutenBoten Festival – 2 en 3 juli – Den Helder
Nederlandse Catbootclub “Catboot Anniversary 2022” – 15 tot 17 juli , Veere

Op Oostende voor anker zal Bertha II getoond worden, en op het Nederlands HoutenBoten Festival neem ik de catboot Crisis Cat mee op de trailer.
Beide evenementen hebben boten deels te water en deels op de wal. De mijne staan er op de wal.

De Catboot Anniversary in Veere is een verhaal apart. Daar zal de Crisis Cat deelnemen aan de Van Loon Hardzeildagen en andere pleziervaarten die dat weekend te varen zijn.
Althans dat is de opzet.
De Nederlandse Catbootclub heeft wat te vieren en neemt als vereniging deel aan het evenement, en ik mag meedoen!

Ziezo, na twee jaar komen de bootjes onder het stof uit en ik verwacht één en ander op te steken aan de hand van jullie reacties.

Posted on

Waterlijn oké

Zijn er aan zee dagen met volkomen windstilte?
Jazeker maar zelden, en ik begin te vermoeden dat ik daar zelf de oorzaak van ben.
Veel kans dat als ik met een nieuw speeltje bij de waterkant opduik dat de wind gaat liggen. Maar zie, U stelt samen met me vast dat op de rimpelloze plas de waterlijn op de nieuwe boot goed geslaagd is, aan die gunst hebben de weergoden niet gedacht!

Hoe ze zich gedraagt onder zeil is na het korte tochtje moeilijk in te schatten, maar het 10m² zeil geeft de notendop een flinke duw als er even een zuchtje wind in blaast. Daarover bij een andere gelegenheid meer.
De boot voelt behoorlijk stabiel als je er in rond beweegt, uiteraard niet zo stabiel als een klein jachtje maar wiebelig is ze niet, onder tuig is ze volkomen bedaard.
Jep ik heb er even mee geroeid en welja, zoals te verwachten zijn de eerste paar halen met de riemen de zwaarste, daarna is het ritme en koers houden zonder veel inspanning (jaja ik weet, er was geen wind noch golfslag).

Zo, de echte test voor een volgende gelegenheid dus

Posted on

Nieuw zeil voor de Cat

Het was even wachten maar kijk het zeil is er.
Een perfect afgewerkt zeiltje van de zeilmakerij Wittevrongel. Ik kon begrijpelijk niet wachten om ze “provisoir” op te tuigen -kwestie van zien of ik én de zeilmaker het plan goed hebben bekeken- maar de sterren stonden in één lijn en alles klopt.

Nu zou een geoefend oog kunnen opmerken dat het onderlijk te kort is; Dat is het niet, de giek is wat te lang. Een voorzorg die ik neem nadat ik één keer een nieuw zeil kreeg dat te lang was. Daar is niets meer aan te verhelpen (ging over een exotische aluminium geëxtrudeerde giek indertijd) en sedertdien maak ik uit voorzorg alle rondhoutjes iets langer.
In geval van deze giek is het er over en moet het afgekort worden. Klein bier vergeleken met er een stuk aan breien.

Over breien gesproken, de mast van dit onverstaagd gaffeltuigje draagt een hoeveelheid van lijntjes die mijn (bermuda-tuig-) hers zwaar belasten zoals ook kantklossen dat zou doen.
Het staren naar de lijntjes in de masttop omhoog in de zon maakt me bovendien nog eens optuigblind. Niet mopperen, een zonnebril Mijnheer.

Ziezo, deze voorlopige optuig-sessie is afgerond, alles past. Nu nog een keer opzoeken hoe het snel en doelmatig kan.
Daarom maar de foto’s van onze Ko-boot opzoeken, die Hollandse boot zat vol met vernuft. Afkijken lijkt me gepast.

Niet te voorzien wanneer ik deze Cat op het water zal kunnen presenteren maar het zal weldra én goed zijn.