De tweede deelname was het voor me.
Onder dezelfde hybride hoedanigheid als deelnemende boot en standhouder tegelijk.
Oostende voor anker (O.V.A.) is namelijk de combinatie van enerzijds een vloot deelemende traditionele schepen die stationair aangemeerd liggen in de dokken van de binnenstad en anderzijds een veelheid van stands of kraampjes die allerlei te bieden hebben van gerookte haring over ijzersmederij naar breigoed met een maritiem etiketje. Dat overgoten met scala van muzikaal vertier op podia of mobiel fanfaregeschal, hemeltergend kabaal voor de ene en feestgedruis voor de andere.
Ik doe met deze beknopte beschrijving O.V.A. vermoedelijk tekort, ga bij interesse even een kijkje nemen op hun website.
Maar goed, Bertha(3) was er een deelnemende boot op de wal met en presentatie standje er tegenover.
Dank aan de organisatie om me uit te nodigen, ik stel het op prijs.
Hoeveel van de 150.000 bezoekers over de vier dagen er de boot opgemerkt hebben kan ik niet inschatten, pak-em-beet een tiende waarvan de helft even is blijven staan om van naderbij te kijken.
Ik mijmer even na maar ik denk dat Bertha 3 deel uitmaakte van een decor dat doet dromen van grijpbare vrijheid en onbekommerd reizen. Dat onthoud ik van de talloze gesprekken en gelukkige gezichten die ik zag die vier dagen.
Onverwachte ontmoetingen ook, met mensen die twee (inmiddels drie) weken geleden erbij waren gedurende La Semaine Du Morbihan, de aanblik van het bootje trok ze nader en bij het zien van de sticker op de spiegel barstte een uitwisseling van ervaringen los, bijzonder dat kleurde de dag.
Net als vorige keer was ik verbaasd over de bewondering die ex-schrijnwerkers uitten over de boot, terwijl ik me niet kan inbeelden hoe ze wonderlijk schrijnwerk hebben getoverd 60-70-80 jaar geleden. Bestudeer een keer een binnendeur met omkasting uit 1930 om maar wat te zeggen, dat doet me duizelen over hun vernuft.
Afin, behalve de boot die genoot onder de belangstelling waren er de twee houten tuinstoelen die ik als aandachts-trekkers naast de presentatie banner had gezet (zonder die was er niet veel te zien in het standje).
Die, niet geheel onverwacht, trokken de nodige aandacht en menig gegadigden wilden ze kopen van me, of vroegen er toelichting bij.
Welnu, volgend jaar maak ik er mogelijk een paar op voorraad om mee te nemen, maar wie nu metéén aan de slag wil ziehier wat info om ze zelf te maken:
Een tuinstoel van latjes