Minisail 9000

Over de Minisail klasse:
Nu in 2025 is “Minisail” een eerder lullige naam voor een bootklasse maar het adjectief “mini” was in de 60- en 70ties bijzonder hip. Denk aan minirok, minimarkt, minicooper.
Het verhaal wilt dat de ontwerper -Ian Proctor- zijn licht had opgestoken in de Verenigde Staten na het zien van de Sunfish en thuis kwam stijf van de inspiratie om vervolgens de Minisail te ontwerpen.

De nieuwigheid Minisail won spoedig aan populariteit in de U.K (we schrijven ca. 1968). Het bootje was radicaal van ontwerp, redelijk snel en sportief te varen en haalbaar om te bouwen/bezitten… Als zelfbouw pakket welteverstaan; In de 60 en 70er jaren was het gebruikelijk dat je je boot zelf in mekaar timmerde.
De Minisail klasse was toen heel even één van de meest populaire wedstrijdbootjes in de U.K.
Ian Proctor -de ontwerper- moest wellicht met zijn tijd mee en heeft voor de Minisail klasse jaren na de lancering geregeld nieuwe varianten getekend, een zevental.
Op één na (de Minisail Meson) bleef de radicale “Sprite M1” zijn beste ontwerp.
Althans volgens mij.

De toenemende populariteit van de Laser (formeel thans ILCA) was de doodsteek voor de Minisail klasse, die uitdoofde tot een “Lost Class”.
Rond 2010 was er een korte heropleving van de klasse met een heuse klasse associatie en er werden jaarlijks U.K. Nationals gehouden. Voornamelijk onder de vleugels van de CVRDA (The Classic and Vintage Racing Dinghy Association).

Over deze Minisail:
Op een gegeven moment -nu bijna 14 jaar geleden- was ik toe aan een houten wedstrijdbootje.
Gezien ik me destijds geheel had ondergedompeld in de historiek-, het varen met- en bevriend werd met een kleine kring U.K. veteranen van de Minisail werd het een replica van de eerste Minisail die commercieel verdeeld werd door Richmond Marine.
Echte plannen waren er niet -althans bij mijn weten (en tot op heden) nooit gepubliceerd- en ik maakte een replica met een ouwe originele boot in de werkplaats als leidraad. (En een kopie van de bouwhandleiding uit 1968, dat was tevens inzichtelijk om te hebben tijdens de bouw).
De type aanduiding voor MS 9000 is “Sprite M1”.
Kenmerken voor een Sprite M1 zijn 1) volledig uit hout 2) een platte bodem 3) geen kuip (dishdecked), enkel een concaaf vlak achteraan.
Een extra uitzonderlijk accessoire is de uitschuifbare plank dwars op de romp waarmee je tot 1,5m buiten het center van de boot kan zitten. De plank is afneembaar.

Dit bootje ging in 2013 voor het eerst te water op een plas nabij Cambridge U.K. Het was toen de eerste Minisail die gebouwd werd in (pakweg) 40 jaar en de klasse associatie kende haar nummer 9000 toe.
Daarna is ze enkele jaren een bekende verschijning geweest bij clubwedstrijdjes in de UK, Nederland en België.
Het bouwen van- en zeilen met de boot -en andere Minisails- is uitgebreid gedocumenteerd op mijn blog Building a wooden Minisail
Vanwege rugklachten heb ik er in jaren niet meer mee gezeild en mag ze weg.
rd(at)berthas.be

MS9000 is te koop (€400)

Minisail 287

Voor wat context over Minisails zie deze post genaamd Minisail 9000
Rond 2011 had ik het plan opgevat om een houten kuiploze Minisail “Sprite MK1” te bouwen. Uit alle ontwerpen van Minisail types leek me dat de meest verstandige.

Echter omdat deze licht gebouwde hechthouten bootjes inmiddels 40 jaar eerder werden gebouwd was de kans om een goed bewaard exemplaar op de kop te tikken minimaal.
Alle voorbereidingen waren getroffen (inclusief aankoop van hout, epoxy, bestellen van een zeil, maken van bouwtekeningen etc…) en welja kort daarna kwam er één te koop op Ebay.

Ben de romp, roer en zwaard gaan ophalen in Bristol. Voor dit exemplaar had ik geen hoop om er ooit mee te zeilen maar het zou een bruikbaar model zijn als referentie-object om de replica te bouwen.
Twee jaar later was die klaar, zie de korte historiek van MS 9000 elders in deze blog.
Bij nadere inspectie echter bleek het helemaal geen wrak te zijn maar een perfect bewaard en gezond 50+ jaar oud bootje.

Opgetuigd met de mast, giek en zeil van mijn polyester Minisail deed ik er met veel genoegen eerste ervaringen mee op. En warempel deze rompvorm zeilt op zowat alle koersen meer comfortabel en betrouwbaar dan de Polyester MS “Monaco MK2”.
1) De platte bodem geeft veel meer initiële stabiliteit
2) Er is geen kuip die vol loopt bij overhellen. Bij hoog aan de wind varen wil een Monaco wel eens vollopen en dan moet je afvallen naar meer halve wind om snelheid te maken teneinde de zelflozers te activeren. (Bijzonder irritant en bij momenten haast gevaarlijk in wedstrijd-omstandigheden).

Toch ook nadelen:
1) Het op je kont achterwaarts 180° zwenken bij manoeuvers (overstag/gijp) vraagt geduld en gewenning om het onder de knie te krijgen.
Iedere Minisail heeft de grootschoot achterdeks, wat achterwaarts van kant wisselen bij wenden impliceert.
2) Bij het voor de wind zeilen wil de boot graag vertragen als je de platte bodem niet uit het water haalt en ze “in haar vouw” zeilt
3) Bij windkracht 4+ wil het overstag gaan wel een keer moeilijk tot onmogelijk zijn. En eens het manoeuver is mislukt blijft de boot hardnekkig in de wind liggen, bovendien hoe harder het waait hoe hardnekkiger ze blijft liggen.
Echter die nadelen wegen niet op tegen de voordelen gezien ze op te vangen zijn door gewenning aan de boot, plus de toevoeging van een sliding seat maakt één en ander beter beheersbaar.

Deze boot ligt nu reeds 15 +jaar stof te vangen in de werkplaats en mag weg.
Met mast, giek en zeil, ook zwaard en roer zijn erbij. Als mede een sliding seat.
Geen grootschoot of neerhouder (takeling), die zijn in de loop der jaren in permanente bruikleen geraakt op andere bootjes.
Het zeil is relatief recent maar twee versterking oogjes in de halshoek moeten gerepareerd worden.

Minisail 287 is te koop voor € 125
(Of mag gratis weg samen met MS 9000 als je die koopt)